Bistriţa                                     

Bistriţa is een stad in het noorden van Roemenië met ongeveer 88.000 inwoners, behorend tot het landsdeel Transsylvanië. De stad ligt aan de gelijknamige rivier, aan de voet van het Bârgăugebergte en het Călimangebergte (die beide deel uitmaken van de Oostelijke Karpaten).

Het gebied is al bewoond sinds de late steentijd. De Zevenburgse Saksen hadden er vanaf 1206 de nederzetting Nösen, dat het centrum werd van het Nösnerland, dat tot op heden Duitse inwoners heeft. Nösen werd werd door de Mongolen in 1241 verwoest. Bistriţa werd herbouwd en ontwikkelde zich tot de voornaamste Saksische stad van Noord-Zevenburgen. Het lag op een kruispunt van verschillende handelswegen: langs de rivier de Bistriţa kon via de BârgăupasMoldavië worden bereikt. In 1330 werd Bistriţa een Vrije Koninklijke Stad. Het kreeg in 1353 een eigen wapen. In 1465 werd Bistriţa omgeven door een muur met achttien verdedigingstorens. De kerk van de stad was oorspronkelijk een kerkburcht. De verdedigingswerken werden vanaf 1856 grotendeels ontmanteld.

In 1920 ging de stad voor het eerst deel uitmaken van Roemenië.

Sinds Bistriţa tot Roemenië behoort is het aandeel van de Roemenen in de bevolking aanzienlijk toegenomen. De bevolking van Bistriţa was aan het begin van de 20e eeuw nog bijna voor de helft Duits en met name hun aandeel is gedecimeerd.

In 1910 had Bistriţa 13.236 inwoners: 5835 Duitsers, 4470 Roemenen en 2824 Hongaren. In 1992 registreerde men 87.710 inwoners: 78.833 Roemenen, 6369 Hongaren, 1866 Roma en slechts 545 Duitsers.

Bistriţa heeft een historisch marktplein (Piaţa Centrala), waaraan huizen met arcaden staan. Het opvallendste gebouw aan het plein is de Saksische lutherse kerk, die in de 14e eeuw werd gebouwd in gotische stijl en later door Petrus Italus in renaissancestijl werd verbouwd. De (scheve) toren was met ruim 76 meter de hoogste kerktoren van Roemenië, maar ging in juni 2008 bij een brand verloren. Een ander renaissancebouwwerk is het Huis van de Zilversmeden (Casa Argintarului) aan het marktplein. Van de middeleeuwse verdedigingswerken resteren delen van de stadsmuur en één toren (de Kuiperstoren, Turnul Dogarilor). De oudste kerk van de stad is de orthodoxe kerk op het Piaţa Unirii, die uit 1280 dateert en oorspronkelijk van de franciscanen was.

Het districtsmuseum van Bistriţa-Năsăud is ondergebracht in een 19de-eeuwse kazerne. Er zijn onder meer Thracische, Keltische en Saksische voorwerpen te bezichtigen.

Bistriţa en omgeving spelen een belangrijke rol in Bram Stokers boek Dracula. De romanfiguur Jonathan Harker sliep er in het hotel Golden Krone. Met het oog op de toeristen is er later daadwerkelijk een hotel met die naam (Coroana de aur) gekomen.