Vlăhiţa                                         

Vlăhiţa  is een stad in het Roemeense district Harghita in Transsylvanië.

Vlăhiţa ligt ongeveer in het midden van Roemenië aan de westelijke voet van het Harghita-gebergte, een deel van de Oostelijke Karpaten. De districtshoofdstad Miercurea-Ciuc bevindt zich ongeveer 20 km ten oosten ervan.

De bewoners van de stad leefden van veeteelt, bosbouw en houtbewerking. Daarnaast lag Vlăhiţa ongeveer op het midden van de handelsroute tussen de steden Miercurea Ciuc en Odorheiu Secuiesc en verdiende aan de handel. In de 19e eeuw begon in de omgeving de winning van ijzererts en ontstonden er in Vlăhiţa metallurgische bedrijven.

Tot 1918 behoorde Vlăhiţa – dat oorspronkelijk Oláhfalu heette – tot het koninkrijk Hongarije, tot het vorstendom Siebenbürgen of wel tot Oostenrijk-Hongarije. Na de eerste wereldoorlog werd Vlăhiţa bij Roemenië gevoegd van 1940 tot 1944 tengevolge van het Tweede Weense Proces voorbijgaand weer aan Hongarije. In 1968 kreeg Vlăhiţa stadsrechten.

De belangrijkste inkomsten komen uit de metaal- en houtverwerking en de handel.