Panciu
Panciu is een stad in het Roemeense district Vrancea, in het zuidwesten van de regio Moldova, op 30 km van districtshoofdstad Focşani. De stad lig aan de rivier de Tişita.
Panciu en omgeving staan erg bekend om hun witte wijnen en mousserende wijnen.
Er is een duidelijke differentiatie in het ontstaan. Ergens in 1730, werd de eerste mens gesignaleerd in het gebied. Er is sprake van diegene waarover Adolf Căpăţână spreekt in: "Historie van de stad Panciu en het klooster Brazi şi Sf. Ion" waarbij de stichter van de stad Baicu Penciu zou zijn.
Het motief om de stad hier te vestigen was de gunstige ligging voor de handel. Op deze plaats kruisen de snelwegen Bucureşti-Cernăuţi en Tecuci-Galaţi. Juist op dit punt vestigde Panciu een groente verdeelstation.
Niet lang na zijn aankomst in het gebied heeft Penciu Baicu, bijgestaan door Toader Popa, welke het eikenbos achter zijn huis had gekapt de eerste kerk gebouwd, de kerk gewijd aan Cuvioasei Paraskevi.
De naam van de stad kwam van de kant van de Moldaviers omdat het voor de groenteboer makkelijker is om te zeggen Panciu dan Penciu.
Op de gekozen locatie in het midden van de wijngaard die lag op de berghellingen van het Moviliţa gebergte, hebben zich in 1790 nog eens 12 families - en daarna nog meer - gevestigd, waardoor de stad in zeer korte tijd zichtbaar opbloeide.
Panciu is de enige stad in Roemenië die voor 99% is verdwenen bij de aardbeving in de ochtend van 10 november 1940. Van de 371 huizen die er waren bleven er slechts 5 over die muren hadden van graniet. Hierdoor is het niet mogelijk de oudheid van de stad aan te tonen aan de hand van oude gebouwen.
Dit was niet de enige ramp die de stad is overkomen, in 1869 werden alle houten huizen van Panciu verwoest door brand.
De stad werd voor de tweede keer herbouwd met stenen muren ter verdediging en een groot hotel dat niet meer bestaat maar dienst doet als ontmoetingsplaats voor handelaren die naar de wijngaard komen om wijn te kopen.
Paul en Balin Panciu, zonen van Penciu hebben de kelder van de stad uitgegraven en hebben een pub en winkels gebouwd in hun vaders plaats. Het was de eerste kelder van de stad, welke verdween, toen de straten voor het eerst geplaveid werden en de kelder hebben afgedekt als een graf.
Pas vanaf 1840 werd met - behulp van de bewoners van het gebied - water getransporteerd van de Chicera berg.
De eerstvolgende kerk die in de stad werd gebouwd was die van St. Perus en Paulus, die werd herbouwd met geld van Smaranda Apostoleanu. Hoewel hij de oorlog van 1917 overleefde stortte hij bij de aardbeving van 1940 volledig in.
Maak jouw eigen website met JouwWeb