Baia Mare                                 

Baia Mare is een industrie- en mijnbouwstad in het noorden van Roemenië. Het is de hoofdstad van het district Maramureş, in de regio Maramureş, en ligt aan de Săsarrivier die dwars door Baia Mare stroomt.

Baia Mare heeft een eigen vliegveld voor binnenlandse vluchten. Vanaf april 2008 wordt de luchthaven ook met die van Wenen verbonden door Austrian Airlines. Ook zijn er treinverbindingen met Satu Mare en Bucureşti. Directe wegverbindingen zijn er met de steden Sighet, Satu Mare.

Baia Mare heeft ook een oude binnenstad, met Piaţa Libertăţii als centraal punt. Aan de noordkant heeft Baia Mare een groot park, waar men zicht heeft op de groene heuvels die het natuurlijke decor van de stad vormen.

In 2000 stroomde giftig cyanide de Lăpuş in ten gevolge van een ongeluk in een goudmijn bij Baia Mare, waardoor de Someş en vooral de Tisza werden vervuild.

De winning van ertsen en mineralen in de bergen heeft Baia Mare en het nabijgelegen Baia Sprie grootgemaakt : het is bekend dat deze bodemschatten al in de Middeleeuwen werden geëxploiteerd. De hoofdstad van Maramureş beleefde in de 19e eeuw een opbloei door de ertswinning en het is nog altijd een stad van mijnwerkers. Baia Mare was in de 14e eeuw tijdelijk een vrijstad, maar later deden de Servische en vooral de Hongaarse koningen er hun macht gelden. Opstanden van arbeiders en boeren waren er vooral in de economisch slechte tijden. In 1918 ging de stad van Hongaarse in Roemeense handen over.

Op het Piaţa Libertăţii is er een type monument dat in bijna alle Roemeense steden na de omwenteling van 1989 is gesloopt : een pyloon bedoeld om de "bevrijding" door de Russen in 1944 te herdenken. Achter dit plein, aan de zuidoostkant, staat de 15e eeuwse Sint-Stefantoren, die een verweesde indruk maakt nu de kathedraal waar hij ooit onderdeel van uitmaakte niet meer bestaat. Wel is vlakbij een nieuwe kathedraal gebouwd, en daarachter ligt het Muzeul de Arta (Kunstmuseum), met een grote collectie schilderijen van in de tweede helft van de 19e eeuw geboren kunstenaars, onder wie Hongaren.

Het etnografisch museum, gevestigd in een paleisachtig gebouw met witte pilaren, waar er veel houten gebruiksvoorwerpen te zien vallen, waaronder een reusachtige wijnpers die een complete zaal vult. De uitgestalde traditionele kleding is niet alleen maar geschiedenis : deze kleren worden in Maramureş nog gedragen op zondagenen bij muziek- en dansfestivals. Rechts van het Etnografisch museum is er een spits kerktorentje dat boven het groen uitsteekt: daar ligt het Muzeul Satului (Dorpsmuseum) van Baia Mare. Behalve de kerk staan er huisjes met rieten daken en bewerkte houten poorten uit de regio.